Do testu wykorzystano osiem klatek ciemnych wykonanych w temperaturze chipa wynoszącej C, o czasie ekspozycji od do s. Z każdej z nich usunięto offset. Dla populacji I i II wybrano po trzy reprezentatywne piksele (o ściśle określonych współrzędnych), dla których zmierzono wartość prądu ciemnego w zależności od czasu ekspozycji. Wyniki zamieszczono na wykresie 3.8. Punkty pomiarowe połączono liniami w celu lepszej wizualizacji. Wykres przedstawia wzrost prądu ciemnego wraz ze wzrostem czasu ekspozycji. Dla populacji II wzrost ten jest prawie liniowy, natomiast dla populacji I jest on słabo widoczny z takich samych powodów co w poprzednim badaniu. Należy zwrócić uwagę, że gdyby przedłużono wszystkie proste, to zbiegły by się one na osi na wysokości .