Do testu wykorzystano osiem klatek ciemnych wykonanych w temperaturze
chipa wynoszącej C, o czasie
ekspozycji od
do
s. Z każdej z nich usunięto offset.
Dla populacji I i II wybrano po trzy reprezentatywne
piksele (o ściśle określonych współrzędnych), dla których zmierzono
wartość prądu ciemnego w zależności od czasu ekspozycji.
Wyniki zamieszczono na wykresie 3.8. Punkty pomiarowe połączono
liniami w celu lepszej wizualizacji. Wykres przedstawia wzrost prądu
ciemnego wraz ze wzrostem czasu ekspozycji. Dla populacji II wzrost ten
jest prawie liniowy, natomiast dla populacji I jest on słabo widoczny
z takich samych powodów co w poprzednim badaniu. Należy zwrócić uwagę,
że gdyby przedłużono wszystkie proste, to zbiegły by się one na osi
na wysokości
.