Analiza klatek offsetowych

Rysunek 3.4 to trójwymiarowe, graficzne przedstawienie struktury offsetu, tworzącego jednolicie pochyłą powierzchnię, opadającą od jednej krawędzi klatki do drugiej. Średni poziom offsetu dla tej klatki ($T=0^{\circ}$ C, czas ekspozycji $t=0,11$ s) wynosi $11,29 \pm5,73$ ADU, natomiast struktura offsetu zmienia się od $0,8 \pm1,4$ ADU do $22,1 \pm1,7$ ADU. W przypadku klatki offsetowej wykonanej w temperaturze detektora $T=-15^{\circ}$ C i takim samym czasie ekspozycji, średni poziom offsetu wynosi już tylko $4,86 \pm2,67$ ADU a struktura offsetu na dwóch skrajnych krawędziach wynosi $0,4 \pm1,1$ ADU i $9,2 \pm1,4$ ADU. W celu zmniejszenia błędów przypadkowych, wartości pikseli na wykresie zostały uśrednione w kwadratach o wielkości $10\times10$ pikseli (dlatego też rzeczywiste rozmiary klatki -- $510\times765$ -- zostały zredukowane do rozmiaru $51\times76$). Widoczna pochyłość płaszczyzny wynika ze sposobu odczytu ładunku poszczególnych pikseli przez elektronikę kamery. Rząd rejestru odczytującego kolumny klatki jest równoległy do osi $Y$ (na rysunku 3.4 znajdowałby się on między punktem $X=-1$, $Y=0$, i punktem $X=-1$, $Y=76$). Poszczególne wiersze równoległe do osi $Y$ są odczytywane przez wiersz rejestru, a następnie przesyłane na wzmacniacz wyjściowy, w kierunku malejących wartości $Y$. Zatem ładunki, które trafiły na lewy koniec rzędu rejestru muszą przebyć całą długość rejestru, co powoduje nagromadzenie dodatkowego ładunku i tłumaczy wyraźną różnicę nachylenia płaszczyzny offsetu na rysunku, między lewą a prawą krawędzią (równoległą do osi $X$). Rysunek ukazuje także istnienie dużej niejednorodności offsetu (poszarpanie powierzchni).