Usuwanie offsetu strukturalnego

W idealnej sytuacji, (wyjąwszy losowe szumy odczytu) wartość offsetu powinna być ta sama dla wszystkich pikseli. Jednak często klatka offsetowa posiada strukturę, w której piksele w jednej części zdjęcia mają odmienne średnie wartości niż w innej (rys. 3.4). Niektóre ze struktur tworzą jednolicie pochyłe powierzchnie, najczęściej pojawiające się w niewystarczająco oziębionych detektorach lub kamerach CCD odczytujących zdjęcia zbyt wolno. Inne z kolei są po prostu błędami elektroniki. Można określić czy struktura offsetu jest powtarzalna przez odejmowanie jednej klatki offsetowej od innej. Nie ma znaczenia, jeśli średnia różnica nie jest zerem. Ta różnica jest losowa a średnia różnica w małych obszarach gdziekolwiek na zdjęciu ma w przybliżeniu tą samą wartość. Szum oznaczony przez odchylenie standardowe wartości pikseli, daje ścisłe wskazania równe nie reprodukcyjnej strukturze offsetu. W idealnej sytuacji odchylenie standardowe pomiędzy klatkami powinno być $\sqrt{2}$ razy większe niż odchylenie standardowe mierzone nad tym samym obszarem w indywidualnych klatkach. Wszystko co jest większe reprezentuje dodatkowy szum. Offset strukturalny można przechowywać w tzw. klatce uśrednionej ^3.9. Zaczyna się od prostego mierzenia i odejmowania poziomu offsetu od dużej liczby klatek offsetowych. Potem uśrednia się je, mierzy każdy poziom offsetu i odejmuje go. Ponieważ taka klatka jest średnią z wielu, losowy szum jest niwelowany a stosunek S/N rośnie. Do uśredniania najlepiej używać mediany a nie średniej arytmetycznej, gdyż otrzymuje się wówczas lepsze wyniki.