Fotopowielacz

• działa w oparciu o efekt fotoelektryczny zewnętrzny -- padające na przewodnik fotony dostarczają elektronom energii (nie mniejszej niż tzw. praca wyjścia), powodując ich wyrzut ponad powierzchnię detektora (fotony muszą mieć dość dużą energię, dlatego maksimum czułości fotopowielaczy przypada na fale niebieskie)
• zbudowany z umieszczonych w próżni elektrod, oddzielonych szeregiem dynod (rysunek)
• fotony padają na katodę, wybijają z niej elektrony; te są przyspieszane w polu elektrycznym w kierunku kolejnych dynod, na których następuje znaczne zwiększenie ich ilości (rzędu ); strumień elektronów padający na anodę jest rejestrowany przez licznik impulsów
• zaletą fotopowielacza jest duży zakres liniowości i wysoka wydajność kwantowa (10-30 procent)
• wadą możliwość pomiaru tylko jednego źródła światła na raz