Widma gwiazd

• Na tle widma ciągłego, wykorzystywanego do pomiaru wskaźnika barwy, występują linie emisyjne i absorpcyjne; ich obecność i natężenie zależy od ciśnienia i składu chemicznego fotosfery gwiazdy, jednak dominującym czynnikiem jest temperatura
• Klasyfikacja harvardzka.
  Oparta o fotografie widm ponad 200 tys. gwiazd, uzyskanych w Harvardzie w latach 1918-24. Dzieli gwiazdy na 7 typów widmowych: O, B, A, F, G, K, M (temperatury fotosfer, odpowiednio, od 40 tys. K do 3 tys. K). Dla zwiększenia dokładności, każdy typ dzieli się na 10 podtypów, oznaczanych cyframi od 0 do 9.
• Klasyfikacja Morgana-Keenan'a.
  Dwuwymiarowa, do typów widmowych z klasyfikacji Harvardzkiej dodano 5 klas jasności: I -- nadolbrzymy, II -- jasne olbrzymy, III -- olbrzymy, IV -- podolbrzymy, V -- karły. Oparta o wizualną analizę wyglądu linii widmowych.
• Słońce $\rightarrow$ żółty karzeł typu G2V.