SEMINARIUM
"Satelitarne metody wyznaczania pozycji we współczesnej
geodezji i nawigacji"
Poznań, 23 - 24 czerwca 2005
STRESZCZENIA
Jakość modelu satelitarno-niwelacyjnej quasigeoidy zależy w pierwszej kolejności od rozdzielczości zbioru stacji, na których został on rozpięty oraz od jakości obliczonych w tych punktach anomalii wysokości, a następnie od zastosowanej metody interpolacji. Szczególnie niebezpieczne dla praktyki geodezyjnej są błędy grube w anomaliach wysokości, których źródłami mogą być np. trudne do wykrycia błędy grube w dowiązaniu do osnowy wysokościowej lub błędy określenia wysokości anteny GPS. Do minimalizacji wpływu błędów grubych obserwacji stosowane są metody estymacji odpornej. W pracach związanych z projektem zamawianym KBN dotyczącym wyznaczenia modelu centymetrowej geoidy na obszarze Polski stacje sieci POLREF, EUVN i WSSG wykorzystywane są do oceny jakości obliczanych modeli quasigeoidy. Wyznaczone na tych stacjach anomalie wysokości poddane zostały wnikliwej analizie. W niniejszej pracy do wykrywania błędów grubych wysokości geoidy w zbiorze danych punktów GPS zastosowano metodę kollokacji najmniejszych kwadratów. W przypadku niewielkiej gęstości zbioru punktów GPS wiarygodne wyniki wykrywania odstających punktów GPS uzyskuje się przy uwzględnieniu dostępnej gęstej regularnej siatki anomalii grawimetrycznych. Wyniki wykrywania punktów odstających zilustrowano na przykładach. |