Powszechnie wiadomo, że zmiany atmosferycznego i oceanicznego momentu pędu są głównym źródłem zmian w ruchu bieguna o okresach powyżej 10 dni.
Natomiast w przypadku oscylacji o okresach krótszych a w szczególności krótszych niż 4 dni ciągle pozostają znaczne rozbieżności miedzy obserwacjami
geodezyjnymi a zmianami uzyskanymi z atmoferyczno - oceanicznego pobudzenia. W pracy analizujemy wpływ atmosferycznego i oceanicznego momentu pędu
na zmiany w ruchu bieguna o okresach poniżej 4 dni, wykorzystując kombinacje atmosferycznego momentu pędu z trzema szeregami oceanicznego momentu pędu
w tym z jednym z najnowszych modeli o rozdzielczości czasowej jednej godziny. Pokazujemy, że te geofizyczne sygnały odgrywają znaczącą rolę w pobudzeniu
szybkich zmian w ruchu bieguna.
Innym zagadnieniem przedstawionym w pracy jest analiza zgodności atmosferyczno - oceanicznego momentu pędu z funkcjami pobudzenia ruchu bieguna otrzymanymi
z sześciu szeregów współrzędnych położenia bieguna, wyznaczonych przez różne centra obliczeniowe uczestniczące w IERS Combination Pilot Project.
Pokazujemy, że takie porównania mogą być jedną z metod wykrywania błędów w szeregach współrzędnych położenia bieguna.
|