SEMINARIUM

"Satelitarne metody wyznaczania pozycji we współczesnej geodezji i nawigacji"

Poznań, 23 - 24 czerwca 2005


STRESZCZENIA

Jan Cisak, Yevgen M. Zanimonskiy

Instytut Geodezji i Kartografii

Wyznaczanie centrum fazowego anten GNSS metodą dynamicznego nachylania

         Jednym z podstawowych źródeł błędów w pomiarach GNSS jest antena odbierająca sygnały od satelitów, a właściwie niedokładna znajomość położenia oraz zmian
    położenia centra fazowego anteny (Phase Center Variations). Chwilowe położenie centra fazowego względem punktu odniesienia anteny (Antenna Reference Point)
    jest przede wszystkim funkcją parametrów technicznych anteny, konfiguracji satelitów oraz warunków lokalnych miejsca eksploatacji anteny (odbicia
    i wielotorowość). Przy opracowywaniu precyzyjnych obserwacji GPS wprowadza się jako poprawki, informacje o położeniu centra fazowego w stosowanych typach
    anten, publikowane na stronach internetowych jak też "zaszyte" w programach obliczeniowych, zarówno naukowych jak i komercyjnych. W wielu wypadkach,
    gdy chcemy uzyskać najwyższą dokładności z pomiarów GNSS należałoby stosować charakterystyki konkretnych egzemplarzy anten, które mogą różnić się od typowych.
    Oprócz tego należałoby brać pod uwagę zmiany położenia centra fazowego spowodowane starzeniem się elementów anteny jak też ewentualnymi zmianami mechanicznymi.
    Duży wpływ na charakterystykę pracującej anteny mogą mieć wspomniane warunki lokalne w miejscu jej posadowienia. W ramach współpracy Instytutu Geodezji
    i Kartografii z Instytutem "Metrologia" w Charkowie powstał prototyp małego, przenośnego urządzenia pozwalającego na kalibrację anten w warunkach ich
    pracy - "in situ", pozwalający na uzyskanie informacji o tych wspomnianych wyżej, nietypowych parametrach anten. Prototyp urządzenia kalibracyjnego zastosowano
    już w wielu miejscach, w tym na Antarktydzie, atestując różne typy i egzemplarze anten GNSS. W prototypie wykorzystano rozwinięcie znanej metody nachylenia
    anteny, polegające na zamianie statycznych pomiarów na dynamiczne czyli przy ciągłym wahadłowym ruchu (nachyleniu w jednej albo w dwóch płaszczyznach) anteny.
    Metoda ta daje nowe możliwości filtracji i modelowania charakterystyk poszczególnych egzemplarzy anten. Wstępne rezultaty pozwalają na określenie dokładności
    wyznaczenia średniego położenia centra fazowego anten na poziomie 1mm.

Streszczenia
Sesja I
Strona główna