Promieniowanie termiczne planet

• założenia: planety są szybko rotującymi kulami w równowadze termicznej (tzn. o stałej temperaturze na całej powierzchni)
• planety ogrzewa promieniowanie słoneczne, o maksimum w zakresie widzialnym; planety absorbują jego część, określoną współczynnikiem , gdzie jest tzw. albedem sferycznym (jest to stosunek energii odbitej przez kuliste ciało do energii padającej)
• planety wypromieniowują ciepło tak, jak ciało czarne o określonej temperaturze (prawo Stefana-Boltzmana); emisja ta zachodzi w podczerwieni
• obliczona przy tych założeniach temperatura powierzchni planety nazywa się temperaturą efektywną,
• można porównać ze zmierzoną, średnią temperaturą powierzchni planet:

Planeta	Albedo	[j.a.]	[K]	[K]
Merkury	0.06	0.39	440	400
Wenus	0.76	0.72	230	730
Ziemia	0.36	1.00	250	290
Księżyc	0.06	1.00	275	250
Mars	0.16	1.52	215	210
Ceres	0.06	2.77	215	215
Jowisz	0.73	5.20	90	125

• największe różnice widoczne są w przypadku Merkurego (wolny obrót wokół osi, 58 dób, w ciągu dnia 700 K, nocą 100 K), Wenus i Ziemi (efekt cieplarniany) oraz Jowisza (dopływ ciepła z wnętrza planety)