Najważniejsze parametry teleskopów

• Zdolność zbiorcza: zdolność do zbierania promieniowania z dużego obszaru (zwiększa to znacznie oświetlenie detektora); jest to główna korzyść wynikająca z zastosowania teleskopu; zdolność zbiorcza $\sim$ pola powierzchni obiektywu
• Zdolność rozdzielcza: zdolność do rozróżniania drobnych szczegółów; ograniczona w naturalny sposób przez dyfrakcję światła na brzegu obiektywu, wyraża się wzorem:
  

  $$\rho =1,22\cdot \frac{\lambda}{D}$$ (1.1)

  
  
  gdzie $\lambda$ -- długość fali, $D$ -- średnica obiektywu
• Dla światła widzialnego $\lambda=550$ nm, zatem:
  
  $$\rho =\frac{14}{D},$$
  
  
  $D$ [cm], $\rho$ [$''$]
• W praktyce rozdzielczość teleskopów optycznych ogranicza seeing (w górach $\rho \approx 1\hbox{$^{\prime\prime}$}$, na nizinach $\rho \approx 4\hbox{$^{\prime\prime}$}$)
• Zwiększanie zdolności zbiorczej
  Trudności produkcji pojedynczych zwierciadeł o dużych (rzędu 10 m) średnicach powodują, że konstruuje się (na jednym montażu) układy wielu zwierciadeł typu plaster miodu lub układy kilku sferycznych zwierciadeł. Można też połączyć kilka teleskopow, których światło sumuje się
• Zwiększanie zdolności rozdzielczej
  • Interferometria plamkowa (ekspozycje w czasie milisekund dają obrazy statycznie zniekształcone przez atmosferę -- zamrożony seeing -- z których odwrotną transformacją Fouriera odtwarza się oryginalny obraz);
  • Optyka adaptacyjna (zmiana kształtu wtórnego zwierciadła z częstotliwością fluktuacji atmosfery i przeciwną do jej wpływu fazą)
  • Teleskop kosmiczny (poza atmosferą zdolność rozdzielcza ograniczona jedynie dyfrakcją światła)