Wszechświat w starożytności i średniowieczu.

1. Starożytni Grecy.
   Naczelnym zadaniem kosmologii jest wytłumaczenie ruchu planet. Centralnie położoną Ziemie otaczają kryształowe sfery, największą z nich jest sfera gwiazd stałych. Wszechświat o skończonych rozmiarach, o promieniu rzędu 1 j.a. (gdyby był większy, siły odśrodkowe rozerwałyby sferę gwiazd stałych!).

2. Kosmologia Kopernika.
   Ziemia nie zajmuje wyróżnionego miejsca we Wszechświecie. Ciągle jeszcze Wszechświat jest ograniczony sferą gwiazd stałych, które jednak znajdują się znacznie dalej, niż w modelu Ptolemeusza. W swym dziele Kopernik wspomniał, że rozstrzygniecie zagadnienia skończoności bądź nieskończoności Wszechświata pozostawia filozofom.