Miejsce Słońca w Galaktyce

• 1610 r. Galileo Galilei obserwuje przez teleskop Drogę Mleczną; okazuje się, że Galaktyka składa się z olbrzymiej ilości gwiazd
• 1785 r. William Herschel, odkrywca Urana, zlicza gwiazdy w kilkuset małych polach, rozłożonych na całym niebie:
  • zakłada, że gwiazdy mają w przybliżeniu tę samą moc promieniowania
  • zatem im słabsze gwiazdy widać w danym polu, tym dalej są one położone
  • otrzymuje wykres rozmieszczenia gwiazd wokół Słońca (rys.), które okazuje się być w środku spłaszczonej Galaktyki
  • Herschel nie uwzględnia ekstynkcji międzygwiazdowej, rozmiary jego Galaktyki są znacznie zaniżone
• 1917 r. Harlow Shapley, korzystając z zależności okres-jasność dla cefeid, tworzy trójwymiarowy wykres rozmieszczenia 93 znanych wówczas gromad kulistych (rys):
  • otrzymuje sferyczne skupisko gromad, Słońce leży w odległości 30 tys. lat świetlnych od jego centrum
  • wg. Shapley'a, gromady kuliste tworzą sferyczne halo galaktyczne, którego środek pokrywa się ze środkiem Galaktyki